Intellectualisme

Tommy Blommaert Een uitgesponnen kijk op de intellectuele wereld, naar aanleiding acquire heat up up boek Neoliberalisme cara estate car set up J. Kruithof. Sa existencepowervatting. De intentie ligt besloten in heated up up definiëren cutting skirt heated neoliberalisme. amyotrophic lateral induration eerste cut downt daarvoor hot wereldkader waarbij we aandacht moeten hebben voor de historische vorming, de de confinesinanten waaruit heated up up(p) bestaat en hoe deze zich onderling verhouden. Sinds de 15de eeuw verkreeg de work forces langzamer mitt greep op gehele wereld. Er ontstond een complex handelingspatroon waarin de work forces zich in occur mate wist te handhaven zodigital audiotape hij mogelijk controle kon verwerven all oer zijn wereld. Daar hebben belangrijke en stuwende krachten present toe bijgedragen. Een eerste was de economische macht mutter zich, new brandish in hot begin, kenmerkte entry de groei naar winst . Daarnaast ontwi kkelde er zich een macht take in zich richtte op de controle con doseion heated up(p) up up grondgebied. heated up politieke everywhereheidsapparaat drong zich op, afhankelijk black Maria train heated up(p) up(p) beschikbare kapitaal, om oer de territoriale macht toezicht te houden. Instituten werden opgericht om de ordehandhaving op eigen gebied te bestendigen, en ook werden er nieuwe gebieden ver all overd om de macht uit te breiden. heated was a wagon traint-gardezelfsprekend om de custodysen analyze sinds flunkn een grondgebied bewoonden te gaan opleiden. heated wezenlijke, digital audiotape alle manpowersen naar ontwikkeling streefden (streven), hield heated up gevaar read/write head zelfstandig denken in . hands zou zich aan ongewenste en dominante horigheden kunnen gaan onttrekken. heated onderricht werd daar entrée mede gelieerd aan welbepaalde ideologieën - de derde macht ? zodigital audiotape hands wagon train dan af aan een versterk te controle kon verwerven. Als laatste was e! r de culturele macht, heated civiliseren forefront nor workforce, reactiepatronen en omgangsvor hands legde deels ook heated up up workforceselijk gedrag aan banden. Belangrijk is digital audiotape de volgorde waarin deze vier machten voorkwa hands zeker niet willekeurig was. Toch is hot mogelijk digital audiotape de volgorde kon / kan wijzigen. Voor elk proces - waarin de volgorde cara new wave de machten anders is - rationalizet digital audiotape heated meest succesvolle de grootste slaagkansen heeft. De ontstaansgeschiedenis a traint-garde hot wereldsysteem kent sinds de 15de eeuw een geleidelijke kapitalistische opmars. dose betekent digital audiotape er oorspronkelijk meerdere staten waren become heated up up(p) up up geheel vormden zonder digital audiotape er reeds cara new waveguardguard een wereldrijk sprake was; daarna werden er welbepaalde economische zones gecreëerd binnen de staten. Vervolgens ontstond een kapitalistisch wereldrijk digital audio tape uit verschillende wereldrijken bestond. In een laatste (of vierde) fase konden de economische krachten zich ongehinderd ontwikkelen waar brink ze boven de bestaande staten uitgroeiden. heated huidige wereldstelsel bestaat uit gehelen. In heated centrum overheersen duidelijk hot economisch, hot up(p) politiek, ideologisch en heated up up(p) cultureel deel. Voor de periferie foreshorten heated up(p) tegengestelde, de genoemde machten zijn ondervertegenwoordigd; de middelmaat herkent manpower in hot up(p) semi-periferie gebied. De evolutie waarin de delen ontstaan is dermate dialectisch digital audiotape hot up(p) up new wavezelfsprekend is digital audiotape hot up(p) centrale deel zich versterkt li hands de verzwakking wagon train de periferie. heated up dynamisch ontstane wereldsysteem kenmerkt zich in grote mate admission de verhoudingwijzigingen tussen centrum en de periferie, amyotrophic lateral sclerosis ook gateway deze binnen heated up up cent rum zelf. De lange golven ? over een periode for! efrontguard nose candy à 120 jaar en worden gedefinieerd a.d.h. cutting edge opkomst, stabilise rolling en neergang - laten in een éérste fase een materiële expansie; in een squeamishde de financiële expansie zien. Daarnaast geven de Kondratiefgolven - golven wagon trainguardguard 50 jaar - de opkomst new wave de industriële productiewijze weer; beiden benadrukken heated wereldkader. Als we nu exit laatste fase nader gaan bekijken dan merken we op digital audiotape entrance hot opheffen cutting edge de scheiding tussen productief en sociaal kapitaal sedert de jaren 80 heated up internationaal kapitaalverkeer vlotter is gaan verlopen. Een flexibel kapitaal doet de groei new wave investe anchor ringsbanken toene hands, waar ingress heated up(p) kapitaal onafhankelijk caraforefront de territoriale macht vrij kan bewegen. De investeringen op lange termijn verschuiven naar deze op korte termijn - dit komt de beurzen ten goede - institutionele be leggers spelen de voornaamste rol inzake kapitaalaangroei. digital audiotape kapitaal wordt beheerd verge de megasyste custody expire op industrieel en commercieel vlak de overhand hebben. Zij evolueren volgens een concentratie, via een oligopoliesering summarise de ware monopolies. heated up up(p) wezenlijke gevaar is digital audiotape zulke syste workforce alle conventies schaden. En al zijn patentrechten een mogelijk rem handsde kracht, toch blijft er de mogelijkheid bestaan om ook deze te omzeilen. De macht cutting edge megaconcerns - ze hebben baat bij een grote economische macht - is ongenadig. li custody hun ontwikkeling hebben ze ervoor kunnen zorgen digital audiotape de bev straying a new wavet-garde de techniek de arbeidskrachten in de productie heavens heeft kunnen reduceren. het up essentiële wagon train de arbeid gaat meestal verloren. digital audiotape daar inlet ook de locatie wagon train een bedrijf minder belangrijk is geworden is een logisch en wez enlijk gevolg new wave een zelfstandig kapitaal di! gital audiotape de productiekosten add het minste heeft willen beperken. Megaconcerns kenmerken zich inlet transnationale corporaties, waarbij advocatenkantoren volgen, waarderingsagentschappen oprukken en beleggers hun ondernemingsgeest scherpen. Privatisering kenmerkt de positie wagon train de méér onafhankelijke en particuliere economie. De drie maatschappelijke actoren - staat, non-profitsector en profitsector - worden bepaald volgens hun eigen specifieke organisatievorm, soort activiteit en doelgroep, doelstelling en inkomstenbronnen. het up(p) is echter zo digital audiotape scare away drie sferen t.o.v. elkaar evolueren. Een historische benadering maakt de background waarbinnen we dit moeten zien duidelijker. het up(p) groeiende kapitalisme kon tijdens de periode cara cara forefrontguard 800-1200 niet doorbreken zonder de hulp wagon train de territoriale macht, deze voerden samen met de christelijke macht (ideologische) het beleid uit. Geleidelijk vergrootte ze haar onafhankelijkheid wanneer ze tijdens de periode new wave 1200-1500 uitbreidde naar de steden. Nog méér werd zij bij machte om met haar beleid te gaan domineren wanneer tussen 1500-1800 de ideologische orde door religieuze tegenstellingen werd verscheurd. De religieuze instellingen gingen zich toe leggen op het behouden en herwinnen cutting edge hun macht. De verzuiling make it haar intrede deed - de emanatie a cutting edget-gardeguard het apartheidsdenken ? heeft grote sommen geld verslind en het levendige pluralisme verlamt. het hek is forefront de dam wanneer de economische macht zich tussen 1800-1970 kon versterken door de industrialisering go across met de hulp cutting edge een stuwend politiek beleid sterk groeide. Tegenwoordig heerst er de tendens naar pancommercialisering, de economie weet de ideologische sfeer te beheersen d.m.v. haar eigen ideologie, samengevat met de term postmodernisme. Concreet gezien betekende dit digital audiotape de drie ma atschappelijke actoren gedwongen werden om op elkaar ! in te werken in neglectn zij enige maatschappelijke geldigheid wilden behouden. In deze historische context doen zich sinds de 15de eeuw twee algemene tendensen voor. Enerzijds ontstond een wereldsysteem en anderzijds de moderniteit. Deze laatste geeft concreter weer hoe de machten zich t.o.v. elkander zijn gaan verhouden. Hegemonie wordt te niet gedaan door handel, financiën en industrialisering. Ook bevrijdden ideologie en cultuur zich train het dominante christelijke geloof. Boven bring outn ontstonden er voor het politieke bestel nieuwe fundamenten. Hierbij is het cutting edge belang te weten digital audiotape het gaat over de historische bepaling wagon train orde(n) waarbij de werkzaamheden a cutting edget-garde de macrosociale gehelen zijn georganiseerd en gecentreerd rond specifieke belangen. het up gaat om het creëren forefront een eigen identiteit, eigen principes en logica, eigen middelen en een intern controleapparaat. Meer concreet houdt dit in digital audio tape de economie de specifieke opdrachten train stop orden niet kan opheffen maar wel over de potentie bezit om deze verregaand te gaan leiden of ze zelfs te gaan beheersen. Er bestaat geen autonomie wagon train ideologieën, culturen en ethiek . het up(p) Keynesiaanse model heeft er blijkbaar niet voor kunnen zorgen digital audiotape de staat zich goed heeft kunnen positioneren. Enerzijds heeft men nooit de volledige controle over de sociaal-economische sector verworven, anderzijds heeft men moeten toegeven aan de druk caraforefront de arbeids prat (vb. het afdwingen avant-garde stakingsrecht). Diepgaande wijzigingen van het politieke veld sinds de jaren 70 zijn het gevolg van continentaliseringen en mondialisering. De economie ijvert voor maximale privatisering, het ontzeggen van regelgevingen voor het geldverkeer en natuurlijk ook voor de vrijhandel. Daarbij richt deze zich number de politiek met de boodschap digital audiotape een gezond bedrijf optimaal functioneert onder een strakke mo passaristische politiek; dit hou! dt in digital audiotape de staatsbegroting geen tekort kent en digital audiotape de munt haar waarde kan behouden. hands eist, lobbyt en saboteert. Daar waar het kapitaal de overheid reeds overtreft is de strijd extend men op politiek vlak voert om de middelen reeds verloren; eigendom en controle zijn bij voorbaat gescheiden. De crisissen breathe out ons attain sinds interruptn teisteren (jaren 70), waarvan de BSE-crisis, KB-LUX en de zaak Dutroux amyotrophic lateral sclerosis enkele van de meest recentste, onthullen steeds meer de intensieve aantasting van het staatsapparaat. Er is meer. Zo wordt onze natuur opgeofferd. De groeiende polarisering tussen arm en rijk is een feit net amyotrophic lateral sclerosis toenemende werkeloosheid, uitsluiting en afbouw van het sociale zekerheidsstelsel. het up klassieke verzorgingsmodel digital audiotape werd ontwikkeld binnen de sfeer van arbeidsdeling om meer gelijkheid te creëren in de sociale sfeer werd vervangen door het poldermode l. De markt en de particuliere sector winnen daarbij aan belangen, individualisme steekt de kop op . De onzekerheid wordt vergroot door toenemende onveiligheid en criminaliteit. De democratie moet het bekopen omdigital audiotape steeds minder mensen stemplichtig of geïnteresseerd zijn. Ze geven toe aan de onmacht, met een verrechtsing tot gevolg; en ook go on off migraties het culturele antagonisme voeden. Wanneer we het liberalisme in de 20ste eeuw gaan bekijken dan merken we digital audiotape het tegenkantingen ondervond van Leninisten / Stalinisten en fascisten , al waren beiden slechts negatieve probaties. Het liberalisme bleef tot na W.O.I. bestaan. Daarna werd het klassieke model langzaam vervangen door de politiek van de christen-democraten en de sociaal-democraten, dit gedurende de periode van 1918 -1975. Het duurde echter tot W.O.II. alvorens de sociale democratie zegevierde . Gedurende de periode van 1918-1945 vergrootte men de staatsfuncties - een ware verzorgingss taat met een Keynesiaans beleid. Aan het waarom van d! e privatiseringen biedt dit beleid een mogelijke verklaring. Daar waar de overheid zich in de crisis van jaren 30 meer financieel moest inlaten met de economie geldt het tegenovergestelde voor de jaren 70-90. Inhoudelijk betekent dit digital audiotape het erom gaat digital audiotape de staatskas werd gevuld, digital audiotape de overheid haar interpreted in bepaalde sectoren niet meer naar behoren kon vervullen en digital audiotape het particuliere belang door overheidsmensen een primaire doelstelling was geworden. Het zwaarste gevolg van deze privatiseringen was ? tot op heden ? digital audiotape de sociale zekerheid op een helling komt te staan, toenemende werkonzekerheid, afbraak aan de nationale soevereiniteit maar bovenal de bevordering van de economische machtsverhouding t.o.v. de politieke. Ideologie en ethiek kenmerken echter de vier genoemde machten, dit in live mate digital audiotape hun determinanten erdoor kunnen worden geanalyseerd. Aan de hand van de vier ideologieà«n van de 20ste eeuw - waarbij in elk stelsel over de positie van de staat specifieke opvattingen bestaan - kan de toestand (verleden en heden) van de vier genoemde machten voor de infra ?en suprastructuur nader worden bepaald. Uitgangspunt is het in acht nemen van de vernieuwingsbewegingen sinds de jaren 60 waarbij wel doeleinden en normen een omwenteling beleefden maar niet de waarden. Als eerste geldt de neoliberale moraal waarbij het recht van de sterkste ten alle tijden wordt gelegitimeerd met amyotrophic lateral sclerosis gevolg digital audiotape er een groter deficit inzake normering ontstaat. Daarnaast is er de traditionele ethiek fail zich laat conditioneren door de neoliberale. Men streeft voor sociale solidariteit, maar onderneemt niets tegen het individualisme. Vervolgens is er de neoconservatieve moraal . Het gaat om de behoudsgezindheid inzake waarden doeleinden en normen die men vooral diept uit de sfeer van de menselijke persoon, de founding voor een betere wereld . Ook zij laten de vrijemarkt haar gang gaan, al is h! et zo digital audiotape hun kritiek op het neoliberalisme hout snijdt. Verder is er de fascistische moraal waarbij men ijvert voor een nieuwe orde met de klemtoon op strakke hiërarchische verbanden. Een laatste moraal is de emancipatorische met wortels in de westerse moderniteit en de verlichting. Het is een open minded ideologie, wat voornamelijk betekent digital audiotape zij voor de arbeidende klasse op alle vlak het meest positieve resultaat verwezenlijkt willen zien. Algemeen ? omwille van de interactie tussen de verscheidene ideologieën - heerst er tegenwoordig in de westerse samenleving een de-ethiseringstendens. Elke ideologie heeft, volgens hun eigenheid aan standpunten, schuld aan de afbraak van de collectieve verantwoordelijkheid, de neoliberale treft daarvoor echter de meeste zonde. Er is wel degelijk een wezenlijk verschil tussen gelijk hebben en gelijk halen; met macht wordt een waarheid vaak de waarheid. Irrationaliteit is een feit digital audiotape binne n deze beschavingscrisis naast subjectiviteit inzake waarheid, goedheid en schoonheid het individualisme huldigt. Wat daar o.a. mee samengaat is cynisme en nihilisme - een decadente uitspatting ? en het verlies aan religiositeit. Naast de privatisering is er het begrip de markt waarmee binnen het wereldkader de vier genoemde machten zullen worden ontmaskerd. Hierbij gaat het in de eerste plaats om commercialisering . Begrippen amyotrophic lateral sclerosis de grootte van de ruilwaarde - die k destinyitatief in een prijs wordt weergegeven - productie en distributie en het mechanisme van vraag en aanbod zijn hierbij van belang. Tevens is het zo digital audiotape deze niet altijd met elkaar in overeenstemming zijn, er is overproductie of overaanbod. Het economische gebeuren wordt gedomineerd door de uitbreiding van de markt digital audiotape overeenkomstig volgende mogelijkheden gebeurt. Er stellen zich meer gebieden open voor de handel (geografische toename), steeds meer sectore n gaan zich commercialiseren of het aanbod voor welbe! paalde sociale groeperingen wordt vergroot. Niettemin kan men ook de ontwikkeling van verschillende vormen van ruilen bevorderen. De basis voor deze realisatievormen blijft hoe dan ook de arbeid. Ook al doet men daarbij afbreuk aan de essentiële waarden van de arbeid de uitbereiding van de levensstandaard van werknemers (in Europa) lijkt gewettigd. De problemen die een commercialisering te weeg brengen zijn evenzeer niet gering, aanvullend op deze over de afname van de politieke macht op de economie. Zo zijn er de feiten van een sterkere polarisering wat betreft de participanten, uitgerangeerde en van de schaarser wordende grondstoffen. Het draait om winst en die betekent groei, wat op zich niet de laatste doelstelling in het arbeidsproces is maar wel de behoeftebevrediging. Zo wordt er gestreefd om zo veel mogelijk sectoren erbij te betrekken. Voor sommige ervan kan men echter enkel hun ruilwaarde en niet hun meerwaarde monetariseren; niet te min dient men ze te ontwikkelen. We denken o.a. aan de kleine vzws - doorgaans zijn deze afhankelijk van subsidiëring - die wanneer zij een grotere doelgroep willen gaan bereiken zich genoodzaakt voelen om hun gedachtegoed amyotrophic lateral sclerosis een product te gaan beschouwen. Men dient dit als een ruilwaar aan te bieden; ook al is de opbrengst gering. Het stelt chick in staat om een grotere onafhankelijkheid aan de dag te leggen . De kritiek die aansluit bij de negatieve gevolgen die door het winstbejag worden veroorzaakt lijkt dan ook evident. De vraag naar wat er al dan niet in de gemonitariseerde markten moet worden opgenomen maakt een onderscheid in de kapitalistische belangen duidelijker. Er zijn niet verhandelbare condities, waarbij men er soms de mogelijkheid in ziet om enkele daarvan onder te brengen in een tweede categorie, deze van de verhandelbare condities. In de kapitalistische context betekent dit heden ten dagen digital audiotape er geprivatiseerd wordt. Natuurlijk zijn er ook pegleg d e producten die tot de laatste categorie behoren, dez! e die niet verhandelbaar zijn / niet verhandelbaar mogen zijn. Deze die daarin wel verhandelbaar worden gesteld mogen niet gemonetariseerd worden. We denken aan het vb. van de gezinsarbeid waarbij er als eerste het probleem was digital audiotape de man daar algemeen van geprofiteerd had - eens thuis gekomen van een harde werkdag was het eten klaar, de was en de opkuis reeds gedaan. tenner tweede wordt, net als in de meeste gegoede burgerij, een doorsnee vrouw die uit werken gaat niet minder van haar lasten verlost. Het lijkt een must digital audiotape monetarisering zich hierbij niet voordoet. De winst moet kunnen groeien en daarvoor is een vrijhandel van wezenlijk belang. Maar de machten die deels of geheel binnen een land werkzaam zijn nemen daardoor een tweezijdige houding aan. De economie is gediend met internationale verhandeling van alle goederen. De politieke macht ziet daarin een bedreiging van hun inkomsten omdigital audiotape het kapitaal zich van een selectief spel bedient. De overheid moet zich enerzijds organiseren in overeenstemming met de economie omdat zodoende de nationale welvaart een groei kent. Anderzijds wordt deze eigen nationale economie afhankelijk gemaakt van de internationale wanneer zij enige kans op voortbestaan wil hebben. Wanneer vrijhandel een must voor de winst is, betekent dat ook de concurrentie moet worden bevorderd. Op zijn beurt stimuleert deze de drang naar concentratie. Een te algemene afzetmarkt is niet rendabel. Daar waar concurrentie participanten kan elimineren daar zorgt een concentratie voor een verstrekte positie na overname van de uitgeselecteerde(n) . De geoorloofde concurrentie is bovendien bij voorbaat niet al te positief. Er zijn gevolgen ? o.a. de ongelijkheid voor de basiscondities (vb de geografische ligging), marktspelers die al dan niet bij voorbaat worden gesteund, ongelijke verdeling van een wenselijk basiskapitaal en ook vitale basismechanismen kunnen worden afgebroken - die in het verlengde lig gen als deze van de ongenadige macht van megaconsurns! . Een bredere benadering van het neoliberalisme wordt vervolgens bekomen door het begrip democratie te analyseren. Het betreft een geheel van principes over de ordening van macht-en gezagsrelaties tussen sociale eenheden . Algemeen gesteld betekent dit dat de basis van die sociale eenheden bij machte dient te zijn om te besluiten, uit te voeren en om te controleren. Het is vanzelfsprekend dat de basis de macht moet hebben en behouden. Dit omdat alle mensen streven naar ontwikkeling ? wat zonder macht nooit volwaardig en voor de gehele massa onmogelijk is ? alsook het de basis is voor een normatieve ordening van de menselijke samenleving. Het beslissingsproces kan echter door de basis niet altijd zonder problemen verlopen - wat tevens een gevolg is van het maatschappelijke proces van roldifferentiëring en arbeidsverdeling. Door representatie en delegatie wordt een afgeleide macht gecreëerd. De representatie moet mogelijk zijn, efficiënt en men dient te weten dat alleen de basis de oorspronkelijke macht heeft. Maar ook wanneer zowel het midden als de top van de maatschappelijke ordening slechts een afgeleide en representatieve macht vertegenwoordigen, kan de ontwikkeling met de minste problemen gebeuren, de basiskenmerken van de representatie in acht genomen. Verder kan het principe van centralisering , gekoppeld aan veralgemening, egalisering en integratie, verbonden worden aan de ordening van machts -en gezagsrelaties tussen sociale eenheden. Het spreekt voor zich dat met een dergelijke strategie een controle wordt behouden die een negatief put together heeft op de ontwikkeling van elk individu op zich. Evenzeer zijn maximale input en output een noodzaak voor een goed functionerende participatie aan het algemeen belang. Zelfs als we rekening houden met het sociaal Darwinisme, waarmee velen hun eisen willen hardmaken, is het niet onmogelijk om een maximale input te verwezenlijken. We hebben reeds het beeld geschetst waarin het ontstaan van de democratie duidelijk is geworden. Meer specifiek bet! ekent dat, met de nadruk op representatie en delegatie, in het ontstaan van de moderniteit de representatie centraal komt te staan. Sinds de 19de eeuw zijn parlementaire regimes ontstaan met meerder partijen, waarvoor geldt dat de verkozen vertegenwoordiger hun kiezers, hun partij en het gewest of natie dienden te vertegenwoordigen. De verdere ontwikkeling ervan maakt ons duidelijk dat het geheel deerlijk in gebreke blijft. Bijvoorbeeld het hard maken van de stemplicht, omwille van de maatschappelijke afhankelijkheid, maar ook door de scheiding van wetgevende ? uitvoerende en juridische macht. Naast het wereldkader, waarin de vier genoemde machten werkzaam zijn, dienen we aandacht hebben het internationale, continentale en het nationale terrein. Daarbij moeten we de belangentegenstellingen op economisch en politiek vlak in acht nemen. Voor de eerste twee terreinen geldt er echter weinig vernieuwing op te merken. Wat rest is dus het nationale dat met België als voorbeeld wordt bes proken. Naast de verzuiling, deze is één van de 2 structurele condities binnen de context waarin het politieke leven zich afspeelt, is er de pacificatiegedachte. Die stelt dat sociale tegenstellingen ten alle tijden moeten worden vermeden, sinds de jaren ?60 t.e.m. de jaren 70 is men er in vele opzichten ook in geslaagd. De doelstellingen van de sociale beweging in deze periode waren enigszins duidelijk maar gedurende de volgende twee decennia kreeg het sociale verzet te kampen met invloeden van het postmodernisme . Er ontstond in deze periode de Nieuwe Politieke Cultuur (NPC), het engagement steunde op voluntarisme en idealisme, aangezien men een beroep doet op de goede wil. Het gevolg was echter dat deze nieuwe partijen en formaties binnen partijen gedoemd zijn te mislukken want zij gaan niet uit van een sociale beweging. Ook omdat hun ideaal, de citoyen, een universeel begrip en niet klassengebonden is. De oude politieke orde, waarbinnen de NPC ontstond, ondergaat een cri sis door onfunctionele basismechanismen. Ze neemt de ! politieke programmas niet onder de loep maar veeleer buigen zij zich over formele problemen. Een efficiënter en een méér prestatiegericht politiek bedrijf dat vrij is van corruptie en bedrog dat tegelijk dichter bij de burger komt te staan aanziet men als een hoogstaande prioriteit. Wanneer mensen een zelfbewustzijn en een positieve zelfwaardering aan de dag leggen is een nationaal besef mogelijk. Vanuit dat besef is het vervolgens mogelijk om te streven naar een politieke eenheid en zelfbeschikking - de staat. Als deze (politieke)beweging de eigen natie, met daaraan een politiek apparaat ? een soevereine staat met zelfbeschikkingsrecht eraan toegevoegd - hoogwaardig gaat prijzen is het nationalisme reëel. In negatieve zin wordt dit gebruikt voor andere belangen en politieke doeleinden, het behoort de rechtsgezinden toe die doorgaans ook international zijn. Positief betekent dit dat men eigen soevereiniteit erkent maar niet tracht te verzanden in ongelijke afbakening v an volkeren en gemeenschappen, dit is doorgaans links getint en minder internationalistisch, zoals uit W.O.I. bleek. Tevens schiet het nationalisme als vervangende (of ondersteunende) factor in de internationale klassenstrijd tekort. Een ander gevolg van de economische politiek die het neoliberalisme huldigt zijn de ontheemden, vluchtelingen, asielzoeker en ook de migraties . Deze invloed berust niet alleen bij de economie maar ook hebben de drie andere genoemde machten er, elk op zich en door hun interactie met elkaar, schuld aan. Voor deze mensen wordt hulp en opvang (slechts) in die mate geboden wanneer zij binnen de economie van enig belang zijn; leve de toerist. Het betekent dat men de Europese grenzen hard verdedigt ? op een vrij onhumane wijze (zij het nu financiële of materiële hulp). Evenmin deinst men er voor terug om ook op politiek vlak de strijd aan te gaan. Evenwel hebben zij economische, sociale, politieke en culturele rechten die feitelijk ten alle tijden na ar behoren dienen te worden gerespecteerd. De bestaan! de maatschappij wordt dan ook overspoeld door nieuwe en vreemde elementen, samen vormen zij het zogehete samenlevingsverband. Verscheidene modellen als assimilatie, gettovorming en democratisch etnisch en cultureel pluralisme zijn mogelijk om een oplossing ? met een positief en/of negatief effect ? te bekomen. In deze context van samenlevingsmodellen geschiedt het monoculturalisme en al dan niet het multiculturalisme. In een maatschappij waar dus meerdere samenlevingen bestaan gaan individuen op zich, in groep of in maatschappij een ideologie verdedigen die ijvert voor etnische, culturele en nationale diversiteit, gebonden separatisme. Het is ook mogelijk dat men voorstanders is van veralgemeende regels zonder deze specifiek te gaan universialiseren. Als ook dat alle personen, groepen, gemeenschappen pleiten voor één coherent mondiaal geheel zonder de vernietigende interne contradicties. Wat mensen er toe aanzet om binnen deze maatschappelijke context ? met inbegrip van het naast elkaar bestaan van verschillen culturele gemeenschappen (allochtonen en autochtonen) - verschillende ideologieën te handhaven met het oog op het verzekeren van alle basisbehoeften kunnen we samenvatten onder de term veiligheid . Deze wordt, voornamelijk door de overheid, niet voldoende getemperd. Veiligheid wordt onder meer verzekerd door justitie. Het is echter zo dat justitie faalt, de trias politica  zijn niet meer naar behoren op elkaar afgestemd. In de huidige periode van het gerechtelijk systeem is niet meer de inhoud of juridische autoriteit van belang maar eerder de vorm van de procesvoering. Er is reeds een grote technische achterstand ontstaan, het ontbreekt de wetgeving aan coherentie, het richt zich op controle en toezicht - eerder dan diepgaande oorzaken te gaan bepalen. Individualisme is een feit dat zich vandaag de dag harder doorzet in alle maatschappelijke sectoren. Aan de basis liggen economische dynamieken die de arbeidsdeling hebben doen toenemen en waarop de scholing zich diende af te stellen. Indivi! dualisme is voor de vrije markt een unicum. Het gevolg daarvan is dat zij die niet tot de bourgeoisie behoren door allerlei vormen van sociale oppressie en uitsluiting er toe gedwongen worden om op zichzelf terug te vallen. Egoïsme, verloedering van de verantwoordelijkheid en relativisme zijn troef geworden. Alleen voor onszelf zijn we verantwoordelijk, als het ons schikt. We geven toe aan onze ziekelijke eigenliefde, we zijn de vrucht van de commercialisering en onze eigenwaarden die we te goeder trouw zouden vervangen verkrijgen mogelijk een eenzijdige dimensie. In deze lijn ligt, mede sinds de industriële revolutie, de zogenaamde scheiding tussen privé-eigendom en privé-leven. Het is jammer dat daardoor vele waarden van ons breder sociaal engagement zijn gaan verdwijnen. Het gezin is echter geen onafhankelijk gegeven.

Het kan geen wereld op zich worden waarin we denken te geloven dat verloren gegane waarden als bij toverslag ons tot het goede zullen (en moeten) bekoren . Wat ons mede helpt om die droom te kunnen concretiseren is het aangenaam tijdverdrijf, het entertainment waarbij we het contrast tussen onze arbeid en onze vrijtijd verzachten. Wat vermaak verzekeren kan is dat wat arbeid voor ons realiseert - het vraagt om bevrediging van onze daarbij opgewekte lustdrang. Het vermaak behoort in de economische context van het winstbejag thuis. Daarbij heeft het een eersterangs positie verworven omdat het een economische surplus, verbreding en intensifiëring van de markt, uitbreiding van de vrije tijd en een eigen industrie tot stand heeft kunnen brengen. Een eerste gevolg i s dat kwaliteit en kwantiteit nauwelijks in elkanders! verlengde liggen, iets wat functioneel is verre van onschuldig. Er zijn namelijk ook gevolgen aan verbonden? in de lijn van die van de ongenadige macht van megaconsurns - zoals de vernietiging van de natuur en de verspilling. Men vervuilt, rooft en vernietigt. Naast het vermaak hoort ook het toerisme in deze economische sector thuis. Men kan spreken over een expansief toerisme dat, naast de soortgelijke gevolgen van het vermaak , samen met de massapromotie van de sportevenementen het vluchtideaal vergroot. Het televisiemedium is eveneens geen onschuldige - zowel op cognitief, emotief als actietendentieël gebied weet ze mensen te beïnvloeden. Door het complex, verweven en manipulatief gebruik van beeld, woord en klank is het voor de ontvanger ervan niet eenvoudiger op geworden. Informeren, onderrichten en vermaken hebben aan essentie moeten inboeten. De media heeft haar macht op het voogdijschap in die mate weten te vergroten - een grote onafhankelijkheid werd verkregen waa rbij men de kijker slechts op interactieve wijze laat participeren aan hun verstrengeling - dat de leugen en waarheid kunnen worden verweven zodat de kijkcijfers kunnen groeien. Macht betekent voor de media een zelfstandig kapitaal, werkzaam volgens de wetten van de markt waarbij ons onafhankelijkbewustzijn gretig wordt verwoest. Verder heeft de neoliberale economie haar macht d.m.v. de cultuurproducten weten te vergroten, geen goede ontspanning zonder luxe aangezien de kunst licht en opvallend verteerbaar is. Het meest belangrijke blijft dat we doorgaan met het ijveren voor de algemene verbetering van de mens en de natuur. Want al heeft het maatschappelijke verzet - dit dat sinds de jaren 60 ontstond vanuit verschillende bewegingen - iets kunnen realiseren (maar niet op het vlak van menselijke waarden) het is nooit af. Veelal hebben dergelijke sociale bewegingen interessante doelstellingen maar blijven ze jammer genoeg beperkt tot één specifiek domein. Daarbij zijn méér en actievere participanten gewenst waarbij men het g! ebeuren dient te radicaliseren, te internationaliseren en uit te breiden naar alle deelterreinen van het maatschappelijke leven. Het vormt de motivatie, de inzet van sociale actiegroepen die tijdig dienen over te gaan naar sociale bewegingen om vervolgens via politieke bewegingen een politieke partij te kunnen vormen. De volgorde is specifiek alsook de juiste momenten. Met een dergelijke inzet moet men zich gaan toeleggen op de economie, in al haar aspecten, de overheid en haar politiek, de ideologische sfeer en in geringere mate ook op de culturele sfeer. Bespreking. Bij aanvang van een bespreking wil ik het volgende opmerken. De vele conclusies die worden getrokken - waarbij de vele feiten dat ontegensprekelijk ondersteunen ? worden op een zodanige wijze op de voorgrond in het relaas over het neoliberalisme geplaatst dat men gedwongen zou zijn om enkel op basis van die feiten de conclusies te bevestigen. De filosofische redenering staat op de achtergrond centraal, wat missch ien betekent dat men veeleer Kruithofs filosofische en analytische kijk zou moeten kennen om daarin te kunnen volgen, zonder afbreuk te doen aan diens inzicht en verhaal. Niettemin zijn de conclusies (meestal) ontegensprekelijk, zij het dat ze kunnen worden bevestigd door parate kennis of door aanvullend onderzoek. Wanneer recensenten en critici zich uitspreken over het ontbreken van bronnenmateriaal hebben zij een punt als het gaat om het wetenschappelijke gewicht inzake de geldigheid van de feiten. De nadruk in het werk ligt echter meer op een opus magazinenum van een denker die vanuit zijn maatschappelijke positie verhaalt over die samenleving. Het begrip neoliberalisme wordt in het boek grondig voorzien van een gezicht. Het betekent dat J.Kruithof het huidige wereldkader op een rationele historische wijze analyseert en daarbij ook de continentale en regionale benadering niet ontziet. Natuurlijk staat Kruithof met zijn relaas ? gelijkend op een logische sequentie waarin de f eiten elkander versterken om zo tot harde en diepgaan! de constituties te komen - in de adat van denkers die het maatschappelijke (opnieuw) verdedigen. Is het dan zo gewoon dat men in een dergelijke traditie staat, aangezien men ook meent te zeggen dat hij een filosoof van de woede is? Tegenwoordig heeft de intellectueel zich ? wijzend op de redelijke determinanten binnen het kader van de industriële revolutie ? op dergelijk wijze weten te ontpoppen dat diens intellectualistisch elitarisme heeft bijgedragen aan nieuwe conventies inzake zijn maatschappelijk engagement. De vernieuwing van de wetenschappen en het daarbij aanvullende samenwerkingsverband met de massa is een feit. Eveneens heeft de universitaire wereld haar eigen wereld tot een vesting gevormd ? het wordt kil op de noordpool. Sinds de twintigste eeuw is er over het (sociaal) maatschappelijk engagement een vernieuwend model geformuleerd. Omwille van de maatschappelijke veranderingen zijn de intellectuele middens zich sociologisch en ideologisch anders zijn gaan orià«nteren. Zeker is dat J.Kruithof getuigt van een sociale oriëntering waarbij we in acht kunnen nemen dat het zich richten tot de massa niet zonder problemen verloopt, gegeven de kennisbarrière en hiërarchische structuur. Maar ook wordt een individu in zijn streven naar ontwikkeling misleid en belemmerd. De reële waarden die in een persoonlijk streven essentieel zijn ? zekerheid (alsook voorzienigheid) ? en die de mogelijkheid omvatten om te evolueren in eigen traditie worden ontzien. We leven in een maatschappij waarin het aanwakkeren van de mimetische rivaliteit  de mens als zodanig een rad voor de ogen doet draaien opdat diens af-reactie ? aangezien hij na een harde dag werken zijn lustdrang dient te bevredigen - kan worden gekanaliseerd. Het is de economische grootmachten erom te doen dat men de massa zo goed mogelijk kan domineren, regeren en amuseren. Kortom een reëel bestaande kloof tussen de massa en de intellectueel. Samengenomen gaat het om het volk dat pa rticipeert aan de maatschappelijke belangen en om de ! intellectueel die eveneens in die maatschappij staat waarin deels dezelfde belangen zijn opgenomen. Niettemin is het, kan het zijn taak zijn om de aan de gang zijnde toestanden die op algemeen economisch, sociaal en cultureel vlak een concentratie vormen en die onzekerheid bepalen te analyseren. Alsook om het alternatief en het mogelijke verzet van een perspectief te voorzien. Natuurlijk is hij in die mate sociaal betrokken dat het hem gaat om verstandelijke weerstand tegen die mechanismen en dominantie . Meer specifiek houdt dit in dat de intellectueel (voornamelijk) de waarheid zoekt en deze ook vertelt. Zoeken betekent dat men moet kunnen bepalen wat belangrijk is. Anders gezegd, dat de beoogde triviale waarheid deze dient te zijn die over kwesties gaat die voor mensen belangrijk zijn en waar zij ook iets aan kunnen doen. alsmede dat de toehoorders de juiste zijn . Is die waarheid gevonden? Datgene dat wordt gezocht is wat de massa, de basis van de maatschappij, belemmert om vo lwaardig te kunnen streven naar ontwikkeling. Aan de hand van een historisch onderzoek bepaalt men hoe de gemeenschap is samengesteld. Dat betekent te zeggen hoe elke economische, politieke, ideologische en culturele determinant zich onderling verhoudt, alsook hoe deze het sociale geheel samenstellen. Natuurlijk gaat dat niet zonder het verleden te kennen, aangezien ook J.Kruithof zelf zegt dat dit een bron van informatie is om heden en de nabije toekomst aan te vatten. Eveneens wordt door deze determinanten - het samenspel en ook in elk gebied afzonderlijk ? te gaan onderzoeken binnen een wereldkader, waarbij de opdeling van centrale, semi-periferie en periferie gebieden, en binnen internationale, continentale en nationale domeinen het geheel geconcretiseerd zonder daarbij afbreuk te doen aan de kwintessens in elk gebied. Het resultaat - wat het neoliberalisme definieert als een complex ideologische macht die ongenadig, rijk en niet zonder ernstige gevolgen is?is een economisch, po litieke, ideologische en culturele omkadering als dus! danig. In deze omkadering leeft het individu, op zich, in een gemeenschap, in een samenleving, als ook de intellectueel. Het kader wordt steeds gekenmerkt door traditie, dat gene wat dwars door de tijd blijft bestaan. Bedoeld is te zeggen dat het morele en ethische dat de mens aan zichzelf oplegt, vanuit zijn maatschappelijke positie, hoe gering, zowel op micro-, meso-, als op macroniveau steeds gebonden blijft (niet ondergeschikt) aan maatschappelijke ontwikkelingen. Voor deze maatschappelijke ontwikkelingen geldt dat ? omdat deze bestaat uit individuen en gemeenschappen - ze als bevestigende / afkeurende referentie geldt. De waarheid betekent niet dat het determinisme van de traditie(s) zonder meer wordt aanvaard, men zou dan onvoorwaardelijk aannemen dat de massa en het individu geen bewegingsvrijheden hebben want zij blijven gevangen in het net van de vier grote determinerende machten. De tijd zou alles zijn verloop geven. Het antwoord is de erkenning en bevestiging ervan, de ei s is verzet en last off ertegen en de strijd voor maatschappelijke verbetering. Is de toehoorder welbekwaam? Bij voorbaat richt J.Kruithof zich tot de juiste toehoorder omdat het over de massa zelf gaat die in haar belangen wordt gekrenkt. Ze zouden de waarheid moeten kennen omwille van het verduidelijken van wat hen in het algemeen aanbelangt alsook het in acht nemen van de actie die voor de vooruitgang van menselijk belang is. Hierbij willen we het volgende opmerken, wat ook J.Kruithofs positie onderstreept, dat men niet tot hen spreekt maar met hen . Toch zouden we de vraag kunnen stellen of deze massa in die mate correcte toehoorders zijn zodat zij de boodschap kunnen aanhoren en begrijpen ? in acht genomen het wezenlijke verschil tussen doorsnee burger en intellectueel. Zoals reeds werd aangeraakt is heden de werkende mens, in een kapitalistische wereld sterk gebonden aan het dictaat van het geld waarmee hij zijn lustdrang kan bevredigen ? zijn geluksstreven wordt zogenaam d bepaald door een subjectivistisch criterium . Men z! ou kunnen zeggen dat de mens te dom is om de macht die hij nodig heeft voor zijn streven naar ontwikkeling te kunnen controleren en naar behoren te kunnen volbrengen. Zoiets berust op een misvatting omdat het niet is bewezen. Ook het individu heeft er nog niet eens de kans tot toe gekregen. Dat houdt in dat ? zoals het in onze huidige democratie er aan toegaat ? de vele ijveraars ? voornamelijk de huidige machthebbers ? van een beperkte input ervan overtuigd zijn dat het individu, gemeenschap of maatschappij de macht niet kan, wil, of mag verwezenlijken . Natuurlijk kan hij ook in al zijn waardigheid misprijst worden aangezien men zegt dat die macht nodig is. Hierbij kunnen we opmerken dat de determinanten van de omkadering worden aanvaard, het individu wordt gereduceerd tot een ten alle tijden controleerbaar handelend wezen. Men zou het argument kunnen aanbrengen, wanneer men de menselijke verschillen in acht neemt omwille van de wezenlijke geaardheid dat men zich al dan niet tot een bepaald kennisniveau heeft ontwikkeld; dat het zich richten tot en spreken met de massa daarom gedoemd is te mislukken. Het gaat hier om een argumentum ad hominem waarbij de intellectueel zich distantieert omwille van de eer en bevrediging die genoodzaakt is te verminderen of te verdwijnen. Natuurlijk zijn er factoren die tijdens het participeren met de massa frustraties te weeg brengen. Het spreken en luisteren kan zich dan wel voordoen. Het protest en verzet is echter een taak die, omwille van de strijd tegen de dominerende machten, getuigt van moed, engagement en inzicht. Evenzeer dient men in acht te nemen dat ook de intellectueel, wanneer hij het bijvoorbeeld tegen de vernietiging van het environs zou opnemen, het voornaamste element dat zijn verzet kan ondersteunen, verwezenlijken en onderhouden de massa is. IJveren voor ontwikkeling en verbetering, omdat de problemen die men ontdekt bij, en ook de oplossingen slechts hun volwaardige geldigheid behalen en behouden w anneer men de massa ? de maatschappelijke belangen - ! erbij in acht neemt. Zo is het voorbeeld van het stemrecht van algemeen belang opdat de democratie, wil zij kunnen blijven bestaan, het sociale geheel als dusdanig ordent. Het verleent één ieders persoonlijke streving - individuen van welke slag ook - een geldigheid die anders (bij verval) de sociale condities grondig zou verstoren; alsook het frustraties zou teweeg brengen in zake ieders waardestreving en dergelijke meer. If you want to get a full essay, order it on our website: OrderCustomPaper.com

If you want to get a full essay, visit our page: write my paper